Christmas Countdown #15: The realisation

* Το ποστ διαβάζεται, ιδανικά, υπό τους ήχους του παρακάτω τραγουδιού* 

Τα Χριστούγεννα είναι μόλις 15 μέρες μακριά!

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα μόλις έγραψα αυτή την πρόταση, ήταν "Μα καλά, πώς πέρασε τόσο γρήγορα ο καιρός;"

Και είμαι σίγουρη ότι πολλές από εσάς σκεφτήκατε ακριβώς το ίδιο. Γιατί είναι αλήθεια, ότι όλοι αισθανόμαστε τον καιρό να περνάει τόσο γρήγορα που δεν τον προλαβαίνουμε. Η καθημερινότητα μας "ρουφάει", και ξεχνάμε να ζούμε... Οι περισσότερες κινήσεις μας γίνονται πλέον μηχανικά, χωρίς να δίνουμε την παραμικρή σημασία στο τι ακριβώς κάνουμε, τρώμε, μυρίζουμε, βλέπουμε, αγγίζουμε, λέμε εκείνη την στιγμή.

Την Παρασκευή το βράδυ περπατούσα στην Πανεπιστημίου. Το βήμα μου ήταν γρήγορο, κρύωνα, ήμουν χώμα από μια εξουθενωτική εβδομάδα και το μόνο που ήθελα, ήταν να διακτινιστώ με κάποιον τρόπο στο κρεβάτι μου και να κοιμηθώ. Δίπλα μου, περνούσε μια μαμά με το μικρό κοριτσάκι της, και εκείνη στην ίδια κατάσταση με εμένα. Ξαφνικά, το παιδάκι σταμάτησε και κοιτώντας επάνω αναφώνησε: "Ουάου! Μαμά, κοίτα! Είναι τέλειο! ". Κοίταξα ασυναίσθητα επάνω, και είδα αυτό που είχε δει το παιδάκι: Το Attica φωτισμένο με πολλά, πολλά φωτάκια, μια άκρως Χριστουγεννιάτικη εικόνα...

Στάθηκα για μια στιγμή και τότε συνειδητοποίησα ότι είχα ξεχάσει κάτι πολύ βασικό: είχα ξεχάσει να βιώνω αυτό που ζω. Απλώς περπατούσα, χωρίς να δίνω την παραμικρή σημασία στο τοπίο γύρω μου, στους ήχους της πόλης, στην μυρωδιά του χειμώνα, στα Χριστούγεννα...

Και έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου: Φέτος τα Χριστούγεννα, δεν θα περάσουν χωρίς να τα καταλάβω.

 Μπορεί να μην έχω τη δυνατότητα να κάθομαι ολημερίς στο χριστουγεννιάτικα στολισμένο σπίτι μου και να τρώω τα λαχταριστά μελομακάρονα της μαμάς. Μπορεί να μην έχω τη δυνατότητα να βρίσκομαι στο Παρίσι ή το Λονδίνο, την Βιέννη ή το Μόναχο που κυριολεκτικά μεταμορφώνονται σε μια χριστουγεννιάτικη πανδαισία, που είναι αδύνατο να μην την προσέξεις. Μπορεί να πρέπει να πηγαίνω καθημερινά στην δουλειά και μετά στο μάθημα. Μπορεί να είμαι χώμα από τις 9. Μπορεί να μην έχω πολλά λεφτά για να αγοράσω ακριβά πράγματα που ονειρεύομαι. Μπορεί, μπορεί, μπορεί...

Σίγουρα όμως, υπάρχουν πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων και τα οποία με κάνουν να αισθάνομαι ευτυχισμένη: Έχω την υγεία μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου, ένα σπίτι να γυρίζω κάθε βράδυ, ζεστό φαγητό και μια δουλειά- πράγματα που στις μέρες μας, δεν είναι καθόλου αυτονόητα...

Έτσι, λοιπόν, θα βρίσκω συνεχώς ευκαιρίες, για να κάνω πράγματα που θα μου υπενθυμίζουν να βιώνω και να απολαμβάνω τις μικρές στιγμές της καθημερινότητας που μπορούν να χαρίζουν χαμόγελα...Θα μου θυμίζω πού και πού, μέσα στην φρενήτιδα και την ρουτίνα της καθημερινότητας, να μην τις προσπερνώ... Ένα ντουζ, μια συνταγή μαγειρικής, μια δημιουργία, ένα κραγιόν, ένα μανικιούρ, μια περιποίηση, ένα άρωμα, τα πάντα μπορούν να γίνουν πηγή ευτυχίας, αρκεί να τα βιώσουμε με τον σωστό τρόπο.

Η συνειδητοποίηση, είναι η αρχή- και ως γνωστόν, η αρχή είναι το ήμισιν του παντός! Τηρώντας, λοιπόν την δέσμευση στον εαυτό μου, αλλά και σε σας, τώρα που μοιραστήκαμε αυτές τις σκέψεις, από σήμερα και μέχρι τα Χριστούγεννα, ξεκινάει το Christmas Countdown: μια ευκαιρία να δούμε τα πράγματα λίγο διαφορετικά, να μοιραστούμε εικόνες, μυρωδιές, σκέψεις και μυστικά χαράς... Και κυρίως, μια ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να προσπερνάμε τις απλές στιγμές, και να περιμένουμε κάτι το μεγαλειώδες και το μοναδικό για να δώσουμε λίγη σημασία στην στιγμή

Welcome to the Christmas Countdown!

*Πηγή εικόνων: Pinterest